با ورود جمعیت متولد دهه 60 به سنین ازدواج، کشور از سال 1380 وارد پنجره جمعیتی شده است و این فرصت تا 30 سال ادامه خواهدداشت؛ پنجره جمعیتی به معنای دورهای است که در آن یک کشور بیشترین جمعیت جوان و پویا را داراست که قادرند علاوه بر فرزندآوری به رشد و توسعه کشور کمک کنند.
پنجره جمعیتی یک فرصت نادر است که نصیب هر کشوری نمیشود این به آن معنی است که باید از آن بیشترین بهره را برد با این توضیح در کشور ما حدود 20 سال از این فرصت طلایی گذشته و برعکس نرخ باروری کشور روند کاهشی داشته و در حال حاضر به 1.7 فرزند رسیده است؛ البته باید بدانیم که استاندارد نرخ باروری بر اساس معیارهای بین المللی 2.5 فرزند است و از طرفی آمار نگران کننده کاهش ازدواجها را نیز باید به این مورد بیفزاییم!
با کاهش نرخ باروری، طبیعتاً جمعیت به سوی سالمندی پیش میرود و معضلات اقتصادی و فرهنگی بیشماری گریبان کشور را خواهد گرفت؛ کاهش جمعیت جوان، برخی از کشورها را وادار به جذب نیروی جوان کار مهاجر کرده است؛ مهاجرت یکی از عوامل تغییر جمعیت است و دارای اثرات منفی و مثبت، دراز مدت و کوتاه مدت است.
تجربه نشان داده است این اثرات، تغییراتی را در ساختار اجتماعی و اقتصادی منطقه مهاجرپذیر وارد میکند، کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ با ادامه چنین روندی خواسته یا ناخواسته شمارش معکوس سرازیر شدن مهاجران خارجی و نیروی کار جوان به ایران آغاز شده است و در صورت غفلت از این مسئله استراتژیک و ملی، نیروی کار خارجی جای فرزندان نداشته ما را خواهد گرفت!
بیشتر بخوانید
ارسال نظرات